Έφυγε χθες από τη ζωή ο Μήτσος Πότσης. Η κηδεία του έγινε σήμερα 19 Ιανουαρίου 2020 στα Γιάννενα. Διετέλεσε για πολλά χρόνια Πρόεδρος του Πολιτιστικού Συλλόγου Δολού Ιωαννίνων, υπήρξε ιδρυτικό μέλος του Συλλόγου και βασικό στέλεχος της εφημερίδας «ΔΟΛΙΩΤΙΚΑ», όπου μέχρι σήμερα την στήριζε αρθρογραφώντας ανελλιπώς.
Ας είναι ελαφρύ το χώμα που τον σκεπάζει!
ΚΑΛΟ ΤΑΞΙΔΙ, ΜΗΤΣΟ ΠΟΤΣΗ (του Γιάννη Μποντίνη)
Η 19η του Γενάρη, είναι μια μέρα θλίψης, μια μέρα δύσκολη για τους Δολιώτες και το σύλλογό μας.. Οι καρδιές μας βαριές, οι κουβέντες βγαίνουν δύσκολα. Δυσβάσταχτο το νέο της απώλειας. Με οδύνη και θλίψη αποχαιρετήσαμε τον εξαίρετο και αγαπημένο φίλο, συγχωριανό και συνοδοιπόρο, τον Μήτσο Πότση. Τον Μήτσο μας! Από τα πρώτα και πιο ενεργά μέλη του συλλόγου, υπήρξε για χρόνια πρόεδρος, τακτικός συνεργάτης στα ΔΟΛΙΩΤΙΚΑ και στυλοβάτης σε ότι και αν κάναμε. Ήταν πάντα μέσα στις γιορτές, τους χορούς, τις παρέες, τα πανηγύρια, τις εκδηλώσεις, τις στεναχώριες, στα δύσκολα. Για να χαρεί, να στηρίξει, να προσφέρει. Μέχρι το τέλος της ζωής του παρέμενε στις επάλξεις. Και όταν ακόμη έχασε τη σύντροφο της ζωής του, την Νίνα του, την αγαπημένη μας, με περισσή δύναμη συνέχισε το έργο του και ποτέ δεν έχασε την επαφή του με το τόπο του, που αγάπησε όσο λίγοι.
Προσφιλής και αγαπητός σε όλους. Άνθρωπος πράος, φιλικός, εργατικός και αληθινός .Όπως αληθινός και ειλικρινής είναι ο πόνος όλων όσων τον γνώρισαν και τον αγάπησαν, γιατί έχασαν έναν σπουδαίο φίλο,χωριανό,συνεργάτη.
Ξεχώριζε για πολλά, αλλά κυρίως για τη δύναμή του, την κρίση του και την αγάπη του για τον τόπο του. Το ΔΟΛΟ του. Πρώτος έδινε το παράδειγμα της συμμετοχής στα κοινά και διαρκώς παρότρυνε και ενθάρρυνε ειδικά τους νέους του τόπου κι αρκετούς ενέπνευσε, για να αποτελέσουν κι οι ίδιοι ενεργοί πολίτες
Με τον ήρεμο χαρακτήρα του, την καλοσύνη του, την ευγένειά του, την προθυμία του να προσφέρει τη βοήθειά του στους συνανθρώπους του, έκαναν όλους εμάς που τον γνωρίζαμε να τον νιώθουμε δικό μας άνθρωπο, και παράδειγμα προς μίμηση.
Η δράση του μας υποχρεώνει να υποκλιθούμε. Είμαστε όλοι περήφανοι για τη διαδρομή του και τη μαχητική του πορεία που πρέπει να αποτελέσει πηγή έμπνευσης για επόμενες γενιές.
Φίλε Μήτσο θα σε κρατήσουμε σε ξεχωριστή θέση στην καρδιά μας και στη μνήμη μας εμείς που σε γνωρίσαμε και σε αγαπήσαμε.
Να ‘ναι καλοτάξιδο το δρομολόγιό σου καλέ μου φίλε και ελαφρό το χώμα που σκεπάζει το κορμί σου. Στην Χαρά και στον Κώστα, τα αγαπημένα σου παιδιά, εκφράζω τα ειλικρινή μου συλλυπητήρια.
Ας είναι Αιωνία η μνήμη σου