Αυτή η ιστοσελίδα αποτελεί πρωτοβουλία του Πολιτιστικού Συλλόγου Δολού Ιωαννίνων και έχει ως στόχο αρχικά την ευρύτερη δυνατή προβολή του χωριού μας, για να συμβάλλουμε με αυτόν τον τρόπο στην προσπάθεια της διάδοσης και προστασίας της πολιτιστικής μας κληρονομιάς.
Η ιστοσελίδα αποτελεί επίσης και ένα σημείο συνάντησης για όσους αγαπάνε αυτόν τον τόπο και βρίσκονται σε κάθε γωνιά της γης. Το Δολό μας χρειάζεται και το χρειαζόμαστε και εμείς!
Δημοσιεύουμε την σχετική ενημέρωση από τον Άγγελο για την επιλογή της ποιητικής του συλλογής «Βαθαίνοντας στα διακοσάχρονα της ελληνικής επανάστασης», στα 5 καλύτερα ποιήματα του 2021 από την Επιθεώρηση ποιητικής τέχνης ¨ΠΟΙΕΙΝ¨ www.poiein.gr, συνοδευόμενη από τα ειλικρινή συγχαρητήριά μας για τη διάκριση αυτή.
"Εξαιρετική τιμή η συμπερίληψη στα 5 καλύτερα βιβλία ποίησης του 2021, που δημοσιεύθηκε στο περιοδικό ποίησης «Ποιείν», της συλλογής μου «Βαθαίνοντας στα διακοσάχρονα της ελληνικής επανάστασης» (Πέντανδρον). Μεστή και ουσιαστική (ως συνήθως) η κριτική του Δημήτρη Μουζάκη, επιμελητή του «Αλμανάκ Ποιείν 2021». Πολύ καλές και οι υπόλοιπες 4 συλλογές, αν κρίνω απ' τα ποιήματα και την κριτική του επιμελητή. Καλή παρέα. Θα τις αναζητήσω άμεσα αποχαιρετώντας έτσι, ποιητικώ τω τρόπω, το 2021 γιατί όπως λέει και ο αγαπημένος μου Σκωτσέζος ποιητής Hugh Mcmillan “more poetry is needed”. Και εις άλλη ποίηση λοιπόν με υγεία (και με λιγότερα test).
Αλμανάκ Ποιείν 2021: Τα 4+1 βιβλία ποίησης (γράφει ο Δημήτριος Μουζάκης)
- Άγγελος Κούρος, Βαθαίνοντας στα διακοσάχρονα της ελληνικής επανάστασης (Πέντανδρον, 2021)
- Νίκος Ι. Τζώρτζης, Αναψηλάφηση Β’ (Κέδρος, 2021)
- Γιάννης Τόλιας, Πανδημία λήθης (Πάτρα, 2021)
- Στέλιος Θ. Μαφρέδας, Βήμα πριν (Οι εκδόσεις των φίλων, 2021)
- Δημήτρης Καλαβέσιος, Δρόμον, ου μ’ εθέσπισεν (Ιδιωτική έκδοση, 2021)
https://www.poiein.gr/2021/12/31/%ce%b1%ce%bb%ce%bc%ce%b1%ce%bd%ce%ac%ce%ba-%cf%80%ce%bf%ce%b9%ce%b5%ce%af%ce%bd-2021-41-%ce%b2%ce%b9%ce%b2%ce%bb%ce%af%ce%b1-%cf%80%ce%bf%ce%af%ce%b7%cf%83%ce%b7%cf%82-%cf%84%ce%bf%cf%85-%ce%ad/
Από το ημερολόγιο τοίχου 2022 της Αδελφότητας Δολού της Αθήνας “Ο Άγιος Χριστόφορος”, με πίνακες Λευτέρη Φωτόπουλου
Δύο αποσπάσματα από την τιμητική βραδιά στον τότε Πρόεδρο της Δημοκρατίας Κάρολο Παπούλια από τον Σύνδεσμο Φοιτησάντων Γυμνασίου Πωγωνιανής, της Διευρυμένης Κοινότητας Πωγωνιανής και των Πολιτιστικών φορέων των Κ.Δ. Δολού, Δρυμάδων, Πωγωνιανής, Σταυροσκιαδίου, που πραγματοποιήθηκε στα Γιάννενα το 2010.
- Η μεστή και συνάμα συγκινητική ομιλία του Κάρολου Παπούλια:
- Πολυφωνικό με τον Ντόντη και άλλους χωριανούς:
Τα πρωτοχρονιάτικα κάλαντα, όπως αναρτήθηκαν σήμερα, στο site "Μένουμε ...Δελβινάκι" (Αυτή η διεύθυνση ηλεκτρονικού ταχυδρομείου προστατεύεται από τους αυτοματισμούς αποστολέων ανεπιθύμητων μηνυμάτων. Χρειάζεται να ενεργοποιήσετε τη JavaScript για να μπορέσετε να τη δείτε.) με το συγκρότημα του δικού μας Βασίλη Δάκα.
ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΛΛΑ & ΚΑΛΗ ΧΡΟΝΙΑ!
Αναδημοσιεύουμε, από την εφημερίδα "ΔΟΛΙΩΤΙΚΑ", ένα άρθρο του Άγγελου Κούρου για το διήμερο 28 και 29 Οκτωβρίου 2021 στο Δολό, όπου συγκεντρώθηκαν πολλοί χωριανοί, ιδιαίτερα πολλοί για τέτοια εποχή! Ευχόμαστε να επαναλαμβάνεται τακτικά.
Κι άλλες φορές έχω ανέβει τέτοια μέρα στο Δολό και επίσης έχω γράψει στα Δολιώτικα μικρά σημειώματα καθώς είναι πάντα μια πολύ ιδιαίτερη ημέρα. Διότι κάθε φορά που η 28η Οκτωβρίου ξημερώνει και είσαι στο Δολό, νιώθεις τόσο καθαρά το συναίσθημα και την επαφή μ’ όλα εκείνα τραγικά (και ηρωικά ταυτόχρονα) που συνέβησαν το 1940 ακριβώς σε αυτά τα μέρη. Και μόνο η ανάμνηση των παλαιότερων ότι εκείνο το πρωινό της 28ης του 1940 οι Ιταλοί περνάγανε μέσα απ’ το Δολό, κι όλοι οι Δολιώτες ήταν κλεισμένοι μέσα στα σπίτια τους και τους βλέπανε πίσω από τα κλειστά παντζούρια, και μόνο αυτή η σκέψη σε γειώνει με τον τόπο και τον χρόνο πολύ πιο ουσιαστικά από οποιαδήποτε παρέλαση ή επετειακή εορτή στην πόλη.
Κι άλλες φορές έχω γράψει για αυτήν την ημέρα καθώς το φθινόπωρο στο Δολό είναι κάτι που πρέπει να το ΖΕΙΣ. Καταλαβαίνεις πολύ καλά πόσο δίκιο είχε ο Έρνεστ Χεμινιγουέι και από πόσο έντονα συναισθήματα εμφορούνταν όταν έλεγε πως «όποιος δεν έχει δει δάσος βελανιδιάς το φθινόπωρο, δεν έχει δει τίποτα στη ζωή του». Η ομορφιά του τόπου αυτές τις ημέρες απλά δεν μπορεί να περιγραφεί. Αν το φέρει η ώρα να το ζήσεις μια φορά, από εκεί και πέρα το αναζητείς συνέχεια.
Αυτή τη φόρα όμως γράφω για αυτήν την ημέρα (για το διήμερο 28 και 29 για την ακρίβεια), καθώς πρέπει να μνημονευτεί για τον κόσμο που είχε το Δολό. Χωρίς υπερβολή πρέπει να κοιμόντουσαν τουλάχιστον 80 άτομα κάθε βράδυ στο Δολό. Για να βρούμε αντίστοιχο κόσμο τέτοιες μέρες στο χωριό πρέπει να γυρίσουμε στη δεκαετία το ’80 (δεν λέω ’70, γιατί μου φαίνεται μάλλον υπερβολή). Ξαφνικά που λέτε, έρχονταν (ερχόμασταν) κόσμος και δεν έλεγε να σταματήσει. Η πλατεία γεμάτη αμάξια. Το καφενείο μέσα και έξω γεμάτο κόσμο. Ο Θανάσης που είχε αναλάβει το καφενείο δεν προλάβαινε να ετοιμάζει μεζέδες. Τα κατάφερε όμως θαυμάσια στο πιο δύσκολο και αναπάντεχο ντεπούτο που έχει γίνει ποτέ στο καφενείο, τέτοιες ημέρες. Πραγματικά άψογος ο Θανάσης. Μπράβο του. Χωρίς καμία υπερβολή καλοκαίρι έως τις 10-12 Αυγούστου το χωριό έχει συνήθως λιγότερο κόσμο. Ήταν πραγματικά σαν ξαφνικά να επιστρέψαμε στον Αύγουστο. Το αποκορύφωμα βέβαια ήταν το βράδυ στις 29 Οκτώβρη που βγήκαμε όλοι στην Καστανιά και χορέψαμε, για πολύ ώρα, όπως ακριβώς στο πανηγύρι…
Και ευτυχώς για όλους μας, τόσο χάρη στην προσοχή που δείξαμε, όσο και στον καλό καιρό που μας επέτρεπε να είμαστε (και) έξω, αλλά και βεβαίως χάρη και στην τύχη, δεν είχαμε κανένα απρόοπτο και μετά την επιστροφή μας στις πόλεις μας.
Εν ολίγοις αυτήν την 28η του Οκτώβρη στο Δολό καταλάβαμε πολύ καλά πόσο δίκιο έχει η παλιά παροιμία που λέει: «Αϊ- Δημητράκη μου, μικρό καλοκαιράκι μου».
του Άγγελου Κούρου
