Αυτή η ιστοσελίδα αποτελεί πρωτοβουλία του Πολιτιστικού Συλλόγου Δολού Ιωαννίνων και έχει ως στόχο αρχικά την ευρύτερη δυνατή προβολή του χωριού μας, για να συμβάλλουμε με αυτόν τον τρόπο στην προσπάθεια της διάδοσης και προστασίας της πολιτιστικής μας κληρονομιάς.
Η ιστοσελίδα αποτελεί επίσης και ένα σημείο συνάντησης για όσους αγαπάνε αυτόν τον τόπο και βρίσκονται σε κάθε γωνιά της γης. Το Δολό μας χρειάζεται και το χρειαζόμαστε και εμείς!
ΠΡΟΣΚΛΗΣΗ
Ο Πολιτιστικός Σύλλογος Δολού Ιωαννίνων, σας προσκαλεί στην κοπή της πρωτοχρονιάτικης βασιλόπιτας την Κυριακή 15 Μαρτίου 2020 που θα πραγματοποιηθεί στο Δολό.
Η παρουσία σας θα μας προσδώσει ιδιαίτερη χαρά και ικανοποίηση!
Το Δ.Σ. του Συλλόγου
Η Αδελφότητα Δολού της Ηπείρου "Ο Άγιος Χριστόφορος" της Αθήνας, την Κυριακή 2-2-2020, πραγματοποίησε στο ξενοδοχείο ΤΙΤΑΝΙΑ, την Τακτική Εκλογοαπολογιστική Γενική Συνέλευση για την ανάδειξη νέου ΔΣ και παράλληλα την κοπή της Βασιλόπιτας. Μέσα σε ένα ζεστό και οικογενειακό περιβάλλον, ανταμώσαμε όλοι οι χωριανοί, ανταλλάσοντας ευχές για το νέο έτος. Στην ομιλία του ο Πρόεδρος της Αδελφότητας Φοίβος Κουβαράς, αφού ευχαρίστησε όλους όσους τίμησαν με την παρουσία τους την εκδήλωση, ευχήθηκε για τη νέα χρονιά και αναφέρθηκε στα πεπραγμένα της περσινής χρονιάς της Αδελφότητας, καθώς επίσης και στους στόχους της τρέχουσας χρονιάς. Στη συνέχεια ευχαρίστησε τα απερχόμενα μέλη του Δ.Σ. για την στενή τους συνεργασία και την προσφορά τους στην Αδελφότητα και έκανε δεκτή την επιθυμία τους να παραχωρήσουν τη θέση τους στα νεότερα μέλη της Αδελφότητας που επιθυμούν να σηματοδοτήσουν την νέα εποχή της Αδελφότητας.
Η γενική συνέλευση ανέδειξε παμψηφεί το νέο Διοικητικό Συμβούλιο που απαρτίζεται από τους (κατά αλφαβητική σειρά):
- Κουβαράς Φοίβος
- Κούρος Άγγελος
- Μαριόλη Έρη
- Παγούνη Χαρά του Βασιλείου
- Παπαλαζάρου Βασίλης
- Χριστοδούλου - Σταμπολιά Άννα Αντιγόνη
- Φωτόπουλος Λευτέρης του Ευαγγέλου
Στη συνέχεια ακολούθησε η κοπή της πίτας από τον Πρόεδρο της Αδελφότητας Φοίβο Κουβαρά και το φλουρί έπεσε στην Καλαγκιά - Ρουμελιώτη Ελένη. Η φετινή συμμετοχή χωριανών ήταν στα περσινά επίπεδα. Ανταμώσαμε με χωριανούς και συγγενείς, ανασκαλίσαμε τα περασμένα και θυμηθήκαμε περιστατικά και ιστορίες από το χωριό. Ήτανε μια ευχάριστη μέρα!
Το πολύ θετικό στοιχείο είναι η ανανέωση που υπήρξε στη σύνθεση του νέου Δ.Σ. καθώς και η συμμετοχή νέων ηλικιακά Δολιωτών που με τη διάθεσή τους για προσφορά και με νέες ιδέες, θα δώσουν μία νέα πνοή, στην κατά γενική ομολογία πολύ επιτυχημένη πορεία της Αδελφότητας μέχρι σήμερα.
Θέλουμε να συγχαρούμε όλα τα μέλη του Διοικητικού Συμβουλίου για την εκλογή τους και να ευχηθούμε κάθε επιτυχία στο έργο και τις δραστηριότητες της Αδελφότητας, συνεχίζοντας το σπουδαίο έργο των προηγούμενων Δ.Σ. με κύριο γνώμονα τον σεβασμό στη παράδοση και στην πολιτιστική μας κληρονομιά.
Κυκλοφόρησε το 144o φύλλο της 3μηνιαίας εφημερίδας "ΔΟΛΙΩΤΙΚΑ" (περίοδος Οκτώβριος - Νοέμβριος - Δεκέμβριος 2019), που εκδίδει ο Πολιτιστικός Σύλλογος Δολού Πωγωνίου Ιωαννίνων.
Για να τη διαβάσετε πατήστε εδώ.
Υπενθυμίζουμε ότι όλα τα τεύχη της εφημερίδας από το 1ο μέχρι σήμερα βρίσκονται στο site στο "ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΣ" - Εφημερίδα "ΔΟΛΙΩΤΙΚΑ"
Έφυγε χθες από τη ζωή ο Μήτσος Πότσης. Η κηδεία του έγινε σήμερα 19 Ιανουαρίου 2020 στα Γιάννενα. Διετέλεσε για πολλά χρόνια Πρόεδρος του Πολιτιστικού Συλλόγου Δολού Ιωαννίνων, υπήρξε ιδρυτικό μέλος του Συλλόγου και βασικό στέλεχος της εφημερίδας «ΔΟΛΙΩΤΙΚΑ», όπου μέχρι σήμερα την στήριζε αρθρογραφώντας ανελλιπώς.
Ας είναι ελαφρύ το χώμα που τον σκεπάζει!
ΚΑΛΟ ΤΑΞΙΔΙ, ΜΗΤΣΟ ΠΟΤΣΗ (του Γιάννη Μποντίνη)
Η 19η του Γενάρη, είναι μια μέρα θλίψης, μια μέρα δύσκολη για τους Δολιώτες και το σύλλογό μας.. Οι καρδιές μας βαριές, οι κουβέντες βγαίνουν δύσκολα. Δυσβάσταχτο το νέο της απώλειας. Με οδύνη και θλίψη αποχαιρετήσαμε τον εξαίρετο και αγαπημένο φίλο, συγχωριανό και συνοδοιπόρο, τον Μήτσο Πότση. Τον Μήτσο μας! Από τα πρώτα και πιο ενεργά μέλη του συλλόγου, υπήρξε για χρόνια πρόεδρος, τακτικός συνεργάτης στα ΔΟΛΙΩΤΙΚΑ και στυλοβάτης σε ότι και αν κάναμε. Ήταν πάντα μέσα στις γιορτές, τους χορούς, τις παρέες, τα πανηγύρια, τις εκδηλώσεις, τις στεναχώριες, στα δύσκολα. Για να χαρεί, να στηρίξει, να προσφέρει. Μέχρι το τέλος της ζωής του παρέμενε στις επάλξεις. Και όταν ακόμη έχασε τη σύντροφο της ζωής του, την Νίνα του, την αγαπημένη μας, με περισσή δύναμη συνέχισε το έργο του και ποτέ δεν έχασε την επαφή του με το τόπο του, που αγάπησε όσο λίγοι.
Προσφιλής και αγαπητός σε όλους. Άνθρωπος πράος, φιλικός, εργατικός και αληθινός .Όπως αληθινός και ειλικρινής είναι ο πόνος όλων όσων τον γνώρισαν και τον αγάπησαν, γιατί έχασαν έναν σπουδαίο φίλο,χωριανό,συνεργάτη.
Ξεχώριζε για πολλά, αλλά κυρίως για τη δύναμή του, την κρίση του και την αγάπη του για τον τόπο του. Το ΔΟΛΟ του. Πρώτος έδινε το παράδειγμα της συμμετοχής στα κοινά και διαρκώς παρότρυνε και ενθάρρυνε ειδικά τους νέους του τόπου κι αρκετούς ενέπνευσε, για να αποτελέσουν κι οι ίδιοι ενεργοί πολίτες
Με τον ήρεμο χαρακτήρα του, την καλοσύνη του, την ευγένειά του, την προθυμία του να προσφέρει τη βοήθειά του στους συνανθρώπους του, έκαναν όλους εμάς που τον γνωρίζαμε να τον νιώθουμε δικό μας άνθρωπο, και παράδειγμα προς μίμηση.
Η δράση του μας υποχρεώνει να υποκλιθούμε. Είμαστε όλοι περήφανοι για τη διαδρομή του και τη μαχητική του πορεία που πρέπει να αποτελέσει πηγή έμπνευσης για επόμενες γενιές.
Φίλε Μήτσο θα σε κρατήσουμε σε ξεχωριστή θέση στην καρδιά μας και στη μνήμη μας εμείς που σε γνωρίσαμε και σε αγαπήσαμε.
Να ‘ναι καλοτάξιδο το δρομολόγιό σου καλέ μου φίλε και ελαφρό το χώμα που σκεπάζει το κορμί σου. Στην Χαρά και στον Κώστα, τα αγαπημένα σου παιδιά, εκφράζω τα ειλικρινή μου συλλυπητήρια.
Ας είναι Αιωνία η μνήμη σου
Στις 6 του Δεκέμβρη, τιμάται από την εκκλησία μας η μνήμη του Αγίου Νικολάου. Αυτή τη μέρα πανηγυρίζει ο ομώνυμος Κεντρικός Ναός του χωριού. Ο άγιος Νικόλαος υπήρξε επίσκοπος στα Μύρα της Λυκίας, γι' αυτό και αναφέρεται και ως Νικόλαος Μύρων, ενώ στη Δύση αναφέρεται και ως Νικόλαος του Μπάρι καθώς στο Μπάρι της Ιταλίας βρίσκονται τα λείψανά του. Ο εορτασμός ξεκίνησε με τη Θεία λειτουργία και την καθιερωμένη αρτοκλασία. Αρκετό το εκκλησίασμα, (ντόπιοι, από Γιάννενα, Φιλιππιάδα, Αθήνα και Βόλο), τίμησε τη μνήμη του Αγίου μας. Με το πέρας της Θείας Λειτουργίας, ακολούθησαν ως είθισται κεράσματα στο καφενείο, και η καθιερωμένη φασολάδα προσφορά, όπως πάντα, του Χριστόφορου. Ο Γιάννης ο καφετζής μας, πιστός στο καθήκον του, είχε προετοιμάσει κατάλληλα το καφενείο και μας καλοδέχτηκε. Εορταστική - χριστουγεννιάτικη η όψη του, ζεστή (κυριολεκτικά και μεταφορικά) η ατμόσφαιρα, γνωστά και αγαπημένα πρόσωπα, ανταμώσαμε, ανταλλάξαμε φιλιά κι ευχές και περάσαμε, όπως πάντα, χαρούμενες και ευχάριστες στιγμές. Μάλιστα ο παπά- Βασίλης μας ενημέρωσε πως τη δεύτερη μέρα των Χριστουγέννων θα χτυπήσει πάλι για τις γιορτές η καμπάνα. Ας το έχουμε υπόψη. Μπορεί ο καιρός να φέρει και χιόνια και με την ευκαιρία, να απολαύσουμε και το Δολό χιονισμένο.
Καλές γιορτές.
Κείμενο: Γιάννης Μποντίνης
Φωτό: Βασίλης Δάκας
Το Σάββατο 26 του Οκτώβρη ,γιορτή του Αγίου Δημητρίου, νωρίς το πρωί, περίπου 25 Δολιώτες, όλων των ηλικιών, με σύμμαχο τον ηλιόλουστο καιρό, ξεκίνησαν να πεζοπορούν από το χωριό προς το ξωκλήσι του Αγίου, που τέτοια μέρα, «φόρεσε» τα γιορτινά του. Σιωπηλό, ξεχασμένο και αλειτούργητο, εδώ και πολλά χρόνια, περίμενε καρτερικά να ανοίξει την πόρτα της ταπεινότητάς του ο πατέρας Βασίλειος, με τον ακούραστο βοηθό του, Βασίλη Δάκα ψάλτη, και συμπαραστάτες ευσεβείς προσκυινητές Δολιώτες. Κι όμως είναι παρήγορο ότι τα ξωκλήσια μας, που συνήθως μένουν αλειτούργητα πολύ καιρό, υπάρχουν ψυχές που ανάβουν τα καντήλια τους και τα περιποιούνται. Αυτό συνέβη κι εδώ και χαιρόμαστε για τους ανθρώπους της ενορίας μας, ( Ντίνα, Κατερίνα, Άννα και Βαγγέλη), για την φροντίδα τους όχι μόνο στο σημερινό ξωκλήσι αλλά και σε όλα γενικώς. Πράγματι η περιποίηση και καθαριότητα, μέσα και έξω, ήταν ολοφάνερη. Επιβλητικό στην βόρια πλευρά του χωριού, στέκει εκεί, ως ακοίμητος φρουρός, προφυλάσσοντας το χωριό μας από κάθε κακό και βάσκανο μάτι. Τα συναισθήματα που κατακλύζουν τον επισκέπτη είναι συγκλονιστικά. Εσωτερικά δεν διαθέτει τοιχογραφίες, παρά μόνο ένα απλό ξύλινης κατασκευής εικονοστάσι με τέσσερις εικόνες και τους 12 Αποστόλους. Το άπλετο εσωτερικό καθώς και ο παραπλήσιος χαγιάτης του, προσφέρεται σαν καταφύγιο των στρατοκόπων από κάποια ξαφνική νεροποντή, από την κάψα του καλοκαιριού ή από άλλη θεομηνία. Με το τέλος της Θείας λειτουργίας ευχηθήκαμε Χρόνια Πολλά για τους εορτάζοντες, αλλάξαμε μεταξύ μας ευχές και δώσαμε ραντεβού για του χρόνου στο ίδιο σημείο. Χρόνια Πολλά σε όλους, Ο Άγιος Βοήθεια. Ο χώρος αυτός, το ξωκλήσι του Αγίου Δημητρίου, δε θα χάσει ποτέ την αξία του την πνευματική και όπως το κάθε τι σε αυτό το χωριό έχει μια ιστορία, εμείς θέλουμε αυτή η ιστορία να συντηρείται και η αγάπη να συνεχίζεται!
Γιάννης Μποντίνης
