Αυτή η ιστοσελίδα αποτελεί πρωτοβουλία του Πολιτιστικού Συλλόγου Δολού Ιωαννίνων και έχει ως στόχο αρχικά την ευρύτερη δυνατή προβολή του χωριού μας, για να συμβάλλουμε με αυτόν τον τρόπο στην προσπάθεια της διάδοσης και προστασίας της πολιτιστικής μας κληρονομιάς.
Η ιστοσελίδα αποτελεί επίσης και ένα σημείο συνάντησης για όσους αγαπάνε αυτόν τον τόπο και βρίσκονται σε κάθε γωνιά της γης. Το Δολό μας χρειάζεται και το χρειαζόμαστε και εμείς!
Κυκλοφόρησε το 147o φύλλο της 3μηνιαίας εφημερίδας "ΔΟΛΙΩΤΙΚΑ" (περίοδος Ιούλιος - Αύγουστος - Σεπτέμβριος 2020), που εκδίδει ο Πολιτιστικός Σύλλογος Δολού Πωγωνίου Ιωαννίνων. Για να τη διαβάσετε πατήστε εδώ
Υπενθυμίζουμε ότι όλα τα τεύχη της εφημερίδας από το 1ο μέχρι σήμερα βρίσκονται στο site στο "ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΣ" - Εφημερίδα "ΔΟΛΙΩΤΙΚΑ"
Θεατρικές παραστάσεις,μουσικές και ποιητικές βραδιές, δράσεις αφιερωμένες στα παιδιά, συνθέτουν και απαρτίζουν κατά καιρούς τα καλοκαίρια μας στο χωριό .Καλλιτεχνικά δρώμενα όπου όλοι ,επαγγελματίες και ερασιτέχνες, ξεδιπλώνουν το ταλέντο τους.. Έτσι και φέτος το καλοκαίρι μας ήταν γεμάτο και ευχαριστούμε όλους αυτούς τους μικρούς και μεγάλους''καλλιτέχνες''που με αγάπη και πάθος μας προσφέρουν συγκινητικές και όμορφες στιγμές. Και μοιάζουν αυτές οι στιγμές με μικρές πινελιές, που με μαεστρία απλώνονται και συνθέτουν έναν πίνακα ζωγραφικής με θέμα το Δολό, όπως ακριβώς οι πίνακες που με αγάπη φιλοτέχνησε ο Λευτέρης Φωτόπουλος του Χρήστου και διακοσμούν από φέτος τους τοίχους του μικρού μας καφενείου.Ερασιτέχνης ζωγράφος με μεγάλο όμως ταλέντο ο Λευτέρης μας έδωσε ένα δείγμα γραφής της δουλειάς του χαρίζοντάς μας πέντε υπέροχους πίνακες με τοπία του χωριού μας.
Λευτέρη σε ευχαριστούμε για την προσφορά σου και σου ευχόμαστε καλές δημιουργίες.
Β.Γραμμόζη
Αξίζουν πολλά συγχαρητήρια στον Λευτέρη, που μας εξέπληξε με τις ωραίες του δημιουργίες, αναδεικνύοντας το ταλέντο του στην ζωγραφική. Με χαρά αναμένουμε και άλλα έργα του για να γίνουν γνωστά και στο ευρύτερο κοινό.
Λευτέρη εύχομαι να συνεχίσεις με τον ίδιο ρυθμό και να μας χαρίζεις πάντα τα υπέροχα έργα σου.
Απεβίωσε στην Αθήνα σήμερα 15 Σεπτεμβρίου 2020 η Χαρά Παγούνη (σύζυγος Νικολάου)
Εις μνήμη Χαράς Παγούνη
Θέλω να εκφράσω ως πρόεδρος της Αδελφότητας Δολού ο Άγιος Χριστόφορος εκ μέρους όλων των μελών του Δ.Σ την βαθιά μου λύπη για τον πρόωρο χαμό μιας εμβληματικής παρουσίας, της συζύγου , μητέρας, γιαγιάς αλλά και τέως μέλους του Δ.Σ. της Αδελφότητας μας της Χαρούλας Παγούνη. Οι σκέψεις μας είναι δίπλα στην οικογένεια της και πάντα θα μείνει στη μνήμη μας ως ο άνθρωπος της ορθής σκέψης, του καλοσυνάτου χαρακτήρα και της εμβληματικής παρουσίας της στο χωριό μας το Δολό. Ας είναι ελαφρύ το χώμα της Αττικής γhς. Αιωνία σου η μνήμη Χαρά. Τα συλλυπητήρια στους οικείους της. Η αδελφότητα μας αντί στεφάνου θα καταθέσει χρηματικό ποσό υπέρ αναγκών του χωριού με αναφορά στη μνήμη της.
Το Διοικητικό Συμβούλιο
Φέτος ματαιώθηκε το καθιερωμένο «ΔΟΛΙΩΤΙΚΟ ΑΝΤΑΜΩΜΑ».λόγω της απαγόρευσης διεξαγωγής πανηγυριών, σε εφαρμογή των μέτρων κατά της εξάπλωσης του covid-19.
Οι Δολιώτες όμως δεν μπορούσαν να αφήσουν να περάσει το καλοκαίρι χωρίς καμία εκδήλωση, πραγματοποιώντας δύο εκδηλώσεις:
1. Δευτέρα 17 Αυγούστου 2020 παρουσιάστηκε μια πολύ όμορφη εκδήλωση η «Μουσική βιβλιοθήκη..». Πρόκειται για μουσική εκδήλωση διανθισμένη με αποσπάσματα βιβλίων από την δανειστική βιβλιοθήκη που λειτουργεί από πέρυσι στην ειδικά διαμορφωμένη αίθουσα του Δημοτικού σχολείου του χωριού. Παίχτηκαν μουσικά κομμάτια, κυρίως Μ. Χατζηδάκη, από τους: Δανάη Γκαΐφύλλια - Παγούνη στο πιάνο, Κώστα Γκαΐφύλλια κιθάρα, τον Γιώργο Παπαλάμπρο (γιος της Αλεξίας Κωσταρά - Πέγιου) κιθάρα και τραγούδι και τη Ράνια Βουλγαρίδη (κόρη της Βασιλικής Κωσταρά - Πέγιου) μελόντικα. Η Δανάη και ο Κώστας είναι παιδιά του γνωστού μουσικοσυνθέτη και τραγουδιστή Θανάση Γκαΐφύλλια.
Βίντεο Άγγελου Κούρου
Ενδιάμεσα διαβάστηκαν αποσπάσματα βιβλίων από την δανειστική βιβλιοθήκη του χωριού, τόσο από μικρούς όσο και από μεγάλους.
Διάβασαν οι: Θανάσης ΜΙχαηλίδης, Αριέττα Παπαιωάννου, Αγνή Βραβορίτη Ηλιάννα Καψωκόλη, Χαρά Παγούνη, Άγγελος Κούρος, Ωρέλια Στίκα και οι μικροί Σταύρος Παγούνης, Λένια Μιχαηλίδη και Ηλίας Παγούνης. Τους τρεις μικρούς συνόδευσαν σε ένα πολύ όμορφο τραγούδι οι μικροί Σπύρος Κούρος και Παύλος Λεοντόπουλος κλείνοντας την όλη επιτυχημένη εκδήλωση.
Ήταν μια ευχάριστη έκπληξη που ενθουσίασε όσους τυχερούς παρευρέθηκαν. Αξίζουν συγχαρητήρια εκτός των πρωταγωνιστών και στους διοργανωτές και στους συντονιστές Βασίλη Παπαλαζάρου και Ωρέλια Στίκα.
2.Την Κυριακή 16 Αυγούστου 2020, προηγήθηκε η εκδήλωση «Μικρές οθόνες στο Δολό 2020» σε συνέχεια της περισυνής επιτυχημένης εκδήλωσης «Μικρές οθόνες στο Δολό 2019», όπου προβλήθηκαν:
- Το ντοκιμαντέρ "ΟΒΙΡΑ" του Άγγελου Κούρου, πρόκειται για μια αναδρομή στα έργα που από το 2007 η ομάδα ΟΒΙΡΑ δημιούργησε και παρουσίασε τα καλοκαίρια στο Δολό.
- Προβλήθηκαν επίσης 4 βίντεο – παραγωγές χωριανών, γαμπρών και φίλων του Δολού Είναι τυχερό το Δολό που διαθέτει εκτός των Δολιωτών και αξιόλογες νύφες και γαμπρούς, που όλοι μαζί αναπτύσσουν πολύ αξιόλογη πολιτιστική παρουσία στα δρώμενα του χωριού.
Τα βίντεο που προβλήθηκαν:
1. "Ένα τηλεφώνημα από το Δολό" του Θανάση Μιχαηλίδη
2. ¨Δολό τόπος της ψυχής σου" του Αλέξανδρου Παπανδρέου
3. "Ο δολοφόνος χόρευε ρούμπα" του Μιχάλη Αράπογλου
4. "Πλανήτης Δολό" της Μυρτώς Χρήστου και Κώστα Βαγιάτα
Απολαύστε τα!
Καλή αντάμωση του χρόνου με όλες τις εκδηλώσεις!
Ορμόμενοι από το παραπάνω βίντεο (Youtube/rontonapoleon}, όπου ο συγγραφέας Χριστόφορος Μηλιώνης διαβάζει αποσπάσματα του διηγήματος «Ακούω τον άνεμο» που περιέχεται στο βιβλίο ΤΑ ΦΑΝΤΑΣΜΑΤΑ ΤΟΥ ΓΙΟΡΚ, (Κέδρος 1999), αφιερώνουμε αυτή την μικρή αναφορά στον συμπατριώτη μας, έστω και καθυστερημένα. Στο διήγημα αυτό ο συγγραφέας αναφέρεται στο Δολό, το χωριό της μητέρας του Αναστασίας Μαραγκού και το πως το 1947 πήγαινε στο Γυμνάσιο της Πωγωνιανής, μέσα από τη χαράδρα του Κουβαρά, μαζί με τους συγχωριανούς μαθητές (Αντώνη Λατσούνα, Ηλίας Μπέτζιος, Χριστόφορος Ράπτης -Μάικας, Μήτσος Σακελλάριος). Η μητέρα του Αναστασία έγραψε (με επιμέλεια του ιδίου)το βιβλίο «Το αγκαθερό φορτίο» (Νεφέλη 1994), όπου περιγράφει τα παιδικά της χρόνια.
Ο Χριστόφορος Μηλιώνης γεννήθηκε στο Περιστέρι Πωγωνίου, των Ιωαννίνων, το 1932 και απεβίωσε στις 5 Ιανουαρίου 2017. Φοίτησε στη Ζωσιμαία Σχολή και σπούδασε φιλολογία στο ΑΠ Θεσσαλονίκης. Υπηρέτησε τη μέση εκπαίδευση, στην Ελλάδα και την Κύπρο, ως καθηγητής, γυμνασιάρχης και σχολικός σύμβουλος. Υπήρξε μέλος της ομάδας εργασίας που συνέταξε τα Κείμενα Νεοελληνικής Λογοτεχνίας Γυμνασίου/Λυκείου, και μέλος των εκδοτικών ομάδων των γιαννιώτικων περιοδικών «Ενδοχώρα» και «Δοκιμασία». Αρκετά άρθρα του δημοσιεύτηκαν στην Φιλολογική Καθημερινή και αργότερα στα Νέα. Ήταν σύζυγος της ομότιμης καθηγήτριας της γαλλικής φιλολογίας Τατιάνας Τσαλίκη-Μηλιώνη και ιδρυτικό μέλος (έχοντας διατελέσει και μέλος του Διοικητικού Συμβουλίου) της Εταιρείας Συγγραφέων. Στα γράμματα πρωτοπαρουσιάστηκε το 1954, με διήγημά του στο περιοδικό Ηπειρωτική Εστία. Ακολούθησαν τα βιβλία διηγημάτων (θεωρείται από τους σημαντικότερους του είδους στο δεύτερο μισό του 20ού αιώνα): Παραφωνία (1961)• Το πουκάμισο του Κένταυρου (1971)• Τα διηγήματα της Δοκιμασίας (1978)• Το πουκάμισο του Κένταυρου και τ’ άλλα διηγήματα (1982, συγκεντρ. έκδ.)• Καλαμάς και Αχέροντας (1985)• Χειριστής ανελκυστήρος (1993)• Το μικρό είναι όμορφο (1997)• Τα φαντάσματα του Γιορκ (1999)• Μια χαμένη γεύση (1999)• Η φωτογένεια (2002), Ακροκεραύνια (1976)• Το μοτέλ. Κομμωτής κομητών (2005) , μυθιστορημάτων: Δυτική συνοικία (1980)• Ο Σιλβέστρος (1987), φιλολογικών μελετών, δοκιμίων και μεταφράσεων από τα αρχαία ελληνικά. Έργα του μεταφράστηκαν στα ρωσικά, τα γερμανικά, τα ιταλικά, τα γαλλικά, τα ουγγρικά και τα ολλανδικά. Τιμήθηκε με το Κρατικό Βραβείο Διηγήματος (1986) για το βιβλίο «Καλαμάς και Αχέροντας», το Βραβείο Διηγήματος του περιοδικού Διαβάζω (2000) για το βιβλίο του «Τα φαντάσματα του Γιορκ» και το Βραβείο Ουράνη της Ακαδημίας Αθηνών (2005) για το βιβλίο του «Το Μοτέλ, Κομμωτής κομητών». Το βιβλίο «Καλαμάς και Αχέροντας» που επανεκδόθηκε πρόσφατα, πρόκειται για ένα ιστορικής σημασίας βιβλίο για την ελληνική διηγηματογραφία, που μιλάει για τη νοσταλγία του μέτοικου λόγω της Κατοχής και του Εμφυλίου, μιλάει για τη φτώχεια και τη σκληρότητα της ζωής αυτών των ανθρώπων, προβάλλοντας την απλότητα και την αυθεντικότητα της ορεινής Ηπείρου.Όλο του το έργο του Χριστόφορου Μηλιώνη στηρίχθηκε στη δύναμη της μνήμης και όπως συμβαίνει με τους σημαντικούς δημιουργούς τα έργα τους δεν παραδίδουν τα ίχνη τους στη λήθη.
